Het zesde en laatste jaar van het middelbaar brak aan. Een jaar met Chrysostomos (luidde de laatste 100 dagen school in) een GIP-eindwerk en helaas een jaar waarin er een wereldpandemie uitbrak - iets waar ik niet meteen in mijn draaiplanning op gerekend had.
Ik zat midden in de productie van mijn GIP-film "Lola" toen het virus toesloeg en we noodgedwongen geïsoleerd in onze eigen bubbel gescheiden werden van de filmlocaties en de cast van Lola. Met nog slechts enkele weken tot de GIP-presentatie, was de timing niet bepaald top.
Ik besloot om de uitdaging aan te gaan en deed in enkele dagen een poging om een nieuw scenario te schrijven, geïnspireerd op de plekken in en rond ons huis. Ik veranderde mijn gezin in een onverwachte cast en met hun flexibiliteit en steun begonnen we aan een nieuwe GIP-film.
Binnen enkele weken slaagden we erin om de film te realiseren. FRONTERA was geboren, een kortfilm van 20 minuten waarin mijn gezin de hoofdrol speelde met als grote thema - jawel - Corona. Dit project opende mijn ogen en liet me zien dat je zelfs in de meest bizarre en onhandigste situaties steeds een twist kunt geven aan een productie.
VERHAAL
Februari 2020 brak aan en voerde Eli weg uit het verre Spanje, recht naar het hart van België, waar zijn oom en neefje wachtten. Wat aanvankelijk bedoeld was als een drietal dagen vol familieliefde, werd een hoofdstuk doordrenkt met onverwachte wendingen.
De blijdschap van de neven bij het weerzien was grenzeloos, maar al snel sloop er een schaduw over hun samenzijn. Plots kreeg fysieke afstand een diepere betekenis en door je oma niet te bezoeken toon je hoeveel je om haar geeft…
De wereld draaide en keerde, en Eli's gedachten gingen mee in die stroom. Te midden van zijn eerst nog zorgeloze vakantie, drongen duistere gedachten zijn geest binnen. In de nachtelijke uren werd hij geplaagd door een intens verlangen naar zijn ware thuis. De affectie die zijn troostprijs bleek, wordt dan weer het gemis van een ander.
Maak jouw eigen website met JouwWeb